ขุนเขาบอก:
.
เหมือนไม่”พาที”
.
เรื่องจริง. ใช่อิงนิยาย. ลางร้าย. เยี่ยมกรายให้เห็น
“ประชาธิปไตย”. เหมือนไปไม่เป็น. กระเด็น. ออกนอกสภา
อนิจจา. สภา500. เสียงน้อย. คอยตามก้นหมา
หมาใหญ่. ใช้ไม้มาตรา. ตีหมา. นคราระทม
.
บัดนี้. ไม่มีมาตรา. ฝุงหมาเริ่มเห่าเริ่มหอน
แย่งข้าว. แย่งชามตลุมบอน. นคร. ร้อนรุ่มสุมไฟ
เมืองใหญ่. ไร้ขื่อไร้แป. พ่อแม่. ไม่รักฉันใช่ไหม
ทิ้งลูก. ทิ้งหลาน. ประจานไท. เสรีไท. ไม่มีที่ยืน
.
ปกปัก. รักษาหมาใหญ่. เทพไท้. เทวาสุขสม
นราเล่า. ดั่งเคล้าอาจม. บ่มิสม. อมสากกระเบือ
จอมปลอม. ยินยอมให้เลือก. แต่เสือก. โกงได้ไม่เหลือ
นโยบาย. คนตายเป็นเบือ. แท้เอื้อ. นายทุนขุนนาง
.
ประชาธิปไตย. หางใกลเกินเอื้อม. ยุคเสื่อม. กระเพื่อมสมัย
ยุคทอง. มองเห็นรำไร. แก้ไหม. รัดทำมะนูน
นาย”ยก”. โกหกตกยุค. ไม่ยอมลุก. กองทัพสนับสนุน
ผิดตอน. อรชรอรชุน. เนรคุณ. สั่งฆ่าสั่งยิง
.
พูดไป. ได้สองไพเบี้ย. นิ่งเสีย. ยิ่งเสียยิ่งหาย
คนดี. ไม่มียางอาย. ชิบอ๋าย. คือเงินคงคลัง
ชาติไท. ไม่ใช่รัฐบาล. ทหาร. คือคนหนุนหลัง
ชาติไท. ไร้คนชิงชัง. ที่ชัง. คือฝั่งรัฐบาล.
.
หัวโขน. คนใส่หัวโขน. หัวโขน. อวยคนที่ให้
หัวโขน. สรวมปล้นประเทศไท. คนให้. เหมือนไม่”พาที”
สุดท้าย. กลายเป็นชังชาติ. คนในชาติ. แยกข้างแยกสี
น้ำตาหลัง. ทั่วทั้งปฐพี. “เพียงธุลี”. ใต้บาทบาทา......
1 ความคิดเห็น
ติดตามครับ